طلاق به دلیل بیماری روانی همسر

سلام، خانمی بیست و دو ساله هستم، پانزده ماه پیش ازدواج کردم، همسرم به شدت وسواسی است، روزی چند بار دوش میگیرد، هنوز موفق نشدیم بعد از پانزده ماه رابطه جنسی برقرار کنیم، حتی از بوسیدن من هم میترسه که نکنه مریض بشه، دکتر روانشناس تشخیص داده که وسواس فکری_عملی و اختلال مرزی داره، چطور میتونم طلاق بگیرم ؟

راهکارهای طلاق از همسر وسواسی :

طلاق توافقی :

بهترین، به صرفه ترین و کوتاهترین مسیر طلاق، توافقی میباشد. عموماً ما توصیه میکنیم تا زمانیکه امکان طلاق توافقی وجود دارد زوجین از مسیر دیگری نسبت به طلاق اقدام نکنند.

اگر همسر شما راضی به طلاق توافقی نمیشود توصیه میشود که از ابزار مطالبه مهریه استفاده کنید. چنانچه همسر شما به دلیل پرداخت مهریه تحت فشار قرار گیرد امکان رضایت به طلاق توافقی بالاتر میرود. آن زمان شما میتوانید تصمیم بگیرید که قسمتی یا کل مهریه را جهت رضایت ایشان به طلاق توافقی ببخشید.

بیماری روانی از موارد عسر و حرج :

اگر همسر شما حقیقتاً دارای بیماریهایی باشد که شما در سوالتان اشاره کردید میتوانید نسبت به طلاق یکطرفه اقدام کنید. در اینصورت از دادگاه بخواهید که هسرتان را به پزشکی قانونی جهت تشخیص بیماری روانی ارجاع دهد. اگر بیماری ایشان صعب العلاج باشد و تاثیر زیادی در روابط ایشان با شما بگذارد شانس شما جهت پیروزی در پرونده طلاق یکطرفه بیشتر میشود.

نکته: مطابق قانون الحاق یک تبصره به ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام : برخی از مصادیق عسر و حرج بیان شده که در بند پنجم مقرر میدارد: “ابتلاء زوج به بیماری‌های صعب‌العلاج روانی یا ساری یا هر عارضه صعب‌العلاج‌ دیگری که زندگی مشترک را مختل نماید”.

عدم برقراری رابطه جنسی به عنوان مصداق عسر و حرج :

درست است که هدف اصلی ازدواج برقراری رابطه جنسی نیست اما پانزده ماه مدت زمان زیادی است که از زندگی شما گذشته و هنوز رابطه جنسی برقرار نکرده اید.

آرایی مشاهده نموده ام که در آن بعد از چندین ماه که رابطه جنسی بین زوجین برقرار نشده است دادگاه این رفتار مرد را از مصادیق عسر و حرج تشخیص داده است و حکم به طلاق یکطرفه داده است.
شما باید بتوانید اثبات کنید که این اختلال مرد، باعث ایجاد اختلال در روابط فی مابین شما شده است و ادامه این زندکی را برای شما با سختی روبه کرده است.

استناد به حسن معاشرت :

ماده ۱۱۰۳ قانون مدنی بیان میدارد : “زن و شوهر مکلف به حسن معاشرت با یکدیگرند”. درست است که در خود قانون ضمانت اجرایی جهت عدم حسن معاشرت پیش بینی نشده است اما در موارد متعددی دیده شده است که همکاران با استناد به این ماده عدم حسن معاشرت زوج را به عنوان یکی از مصادیق عسر و حرج در نظر میگیرند و دادگاه نیز به این استدلال توجه میکند.

راهکار حقوقی اجبار همسر به برقراری رابطه جنسی :

در قانون ما هیچ راهکاری جهت الزام مرد به برقراری رابطه جنسی با زن وجود ندارد. البته اگر زن راضی به برقراری رابطه جنسی نباشد مرد میتواند دادخواست تمکین ارائه دهد اما توجه داشته باشید که حتی در این مورد هم نتیجه رای عدم تمکین، الزامِ زن به برقراری رابطه جنسی نمیباشد؛ بلکه مرد از تاریخِ عدم تمیکنِ زن، تکلیفی به پرداخت نفقه ندارد.

در وضعیت برعکس آن یعنی زمانی که مرد راضی به برقراری رابطه جنسی نباشد در قانون ما هیچ راهکاری جهت الزام و یا تحت فشار قرار دادن مرد وجود ندارد. توصیه میشود در این موارد به مشاور و روانشناس مراجعه کنید.
الزام همسر به فرزند آوری !

در قانون ما هیچ راهکاری جهت الزام همسر (چه مرد و چه زن) به فرزند آوری وجود ندارد. اگر زن نیز با راهکارهایی از قبیل استفاده از قرص جلوگیری یا انجام عمل جراحی از فرزندآوری امتناع میکند همسر ایشان هرگز نمیتواند ایشان را مجبور به فرزندآوری کند.
ملزم کردن به فرزندآوری یا عکس آن الزام به عمل جلوگیری یا سایر راههای جلوگیری در قانون ما پیش بینی نشده است.